Ons onderwijs

In deze blogpost deel ik met jullie waarom we bij Studio Tosti zo hard bezig zijn met onderwijs. Waarom we volop inzetten op verschillende informatieve boeken en tof educatief materiaal voor thuis. Want daar zit een héél verhaal achter! Lees even mee.

Weinig dingen in de wereld zijn zo belangrijk als de educatie van kinderen. Het onderwijs. Zoals Nelson Mandela het zo mooi verwoorde:

'Education is the most powerful weapon which you can use to change the world.'

We horen continu dat we hier in België bij de top zitten op vlak van onderwijs. Toch denk ik dat dit ons er niet van mag weerhouden om nog beter te willen doen. Want eerlijk gezegd horen we ook van alle kanten dat er nog wat schort.

Het hangt erg van de leerkracht af

We hebben allemaal fantastische leerkrachten gekend in onze schoolloopbaan. Leraren die je op weg hebben gezet in een vak waar je eerst absoluut geen interesse in had of geen aanleg voor had. Die gepassioneerd konden vertellen over de verschillende verftoetsen van een schilderij of over de verschillende aardlagen. Maar even goed hebben we ook allemaal ervaringen met wat minder gepassioneerde leerkrachten. Uitgebluste leerkrachten of leraren waarvoor alles op die ene manier moest verlopen en niet anders. En dat op zich vind ik al meteen een beetje lastig. Want zoiets belangrijk als onderwijs zou toch niet mogen vallen of staan met een leerkracht? Hoe kunnen we überhaupt verwachten van één enkele leerkracht dat ze in een klas van 20 a 30 kinderen (met allemaal verschillende leerstijlen) kunnen zorgen dat iedereen enthousiast meewerkt?

Tijdens één stage heb ik (no joke) aan een klas met 33 leerlingen, waarvan er 10 op de grond zaten omdat er te weinig banken waren, een les 'papier mache' moeten geven.

Het begint al in de lerarenopleiding

Ik heb zelf ook een lerarenopleiding gevolgd om het vak 'plastische opvoeding' te mogen geven. Tijdens één stage heb ik (no joke) aan een klas met 33 leerlingen, waarvan er 10 op de grond zaten omdat er te weinig banken waren, een les 'papier mache' moeten geven. Je kent het vast wel. Het is die manier om met krantenpapier en behangerslijm 3D-objecten te maken. Op één lesuur. Dat zijn 50 minuten in het onderwijs.

Toen de laatste leerling zijn behangerslijm had, moest de eerste leerling zijn penselen al beginnen uitwassen. Dat was complete waanzin. De klas hing dan ook van boven tot onder vol met behangerslijm, mijn stagementor die me net die les kwam beoordelen, gaf me dan ook met behangerslijm op zijn jas, vlijtig een onvoldoende op dat lesuur.

Ik was er helemaal ondersteboven van. Niet van die onvoldoende, maar van het idee dat ik als kind (dat ook héééél graag knutselde) deze les ZELFS niet fijn had gevonden. Want ik had als kind in zo'n les niet de tijd en mogelijkheden om me expressief te uiten. Ik had niet de tijd om diep in die creatie-bubbel te gaan, die je herkent omdat alles rondom je begint te vervagen en verdwijnt. Als ik, als creatief kind, deze les nog niet eens leuk had gevonden dan kan je toch niet verwachten van andere kinderen dat ze er iets aan hadden?

Differentiatie

Ik ben zelf altijd een doener geweest. Ik kan uren luisteren naar een theoretische uitleg maar zo lang dat ik het niet zelf heb mogen proberen, ben je me kwijt na het eerste hoofdstuk. Ik zal fouten maken, gefrustreerd raken, maar na iets 2 à 3 keer te proberen ben ik er meestal mee weg. Ik zag klasgenoten minuten aan een stuk luisteren naar de abstracte uitleg van een docent én hen zelfs nog bijvragen stellen (Huh? Zijn zij wel nog mee?). Ik zag weer andere klasgenoten al van minuut 1 wegdromen en uit het raam kijken. Ieder kind is anders. Ieder kind leert anders. En toch moet het in het huidige onderwijs vaak allemaal op één manier onderwezen worden. Er is simpelweg geen tijd of ruimte om met al deze leerstijlen rekening te houden.

Onderwijsmethodes

Ik hoor vaak anderen zeggen: "Dan ben je vast wel helemaal fan van Steiner onderwijs! Of Freinet!" En ergens is dat ook zo. Ik zie in deze onderwijsmethodes dingen gebeuren waar in het reguliere onderwijs geen ruimte voor is. Maar het klopt toch niet dat je als ouder zou moet kiezen voor alternatieve onderwijsmethodes, gewoon om enkele basisvereisten voor je kind gegarandeerd te hebben? Eigenlijk willen we toch allemaal dat het reguliere onderwijs dit bevat?

Wat wij doen met Studio Tosti

Het onderwijssysteem zal veranderen. Daar ben ik zeker van. Maar zoals met alle zaken die moeten veranderen vanuit de hoogte, gaat dat traag maar gestaag. Ik zie heel veel jonge ouders rondom mij daar niet op wachten en resoluut een andere keuze maken. De keuze om zelf aan de slag te gaan met de educatie van hun kindjes. Dat kan gaan van thuisonderwijs, maar ook minder extreem: het aanleren van vaardigheden die volgens hen wel belangrijk zijn om mee te geven, maar ontbreken in het reguliere onderwijs. Ik denk aan mediteren, leren filosoferen, een vreemde taal leren op jonge leeftijd, programmeren,... Dat zijn allemaal klanten van ons. Ouders die zelf de touwtjes in handen nemen en op zoek gaan naar boekjes of ander materiaal dat past bij de interesses en/of behoeftes van hun kind. Ze willen uitdagen en in hun vrije tijd samen leren, samen spelen of spelend leren. Ze willen alleen géén uren zoeken naar het perfecte materiaal. Want dat is kostbare tijd die ze kunnen doorbrengen met hun kindjes. Gelukkig hebben wij dat al voor jou gedaan. Want alles wat op onze webshop komt, hebben we gewikt en gewogen.

Zo vind jij op een hik en een snik het boekje dat bij jouw kind past!